Dag 2: Door het drukste stukje op aarde

Toen ik het vliegveld uit liep in Delhi was ik zo ontspannen als maar kon, nog niet wetende dat dit vrij snel zou veranderen. In de zon aan de voorkant van het vliegveld was ik de rei taxi's aan het bewonderen die in Nederland niet zouden misstaan op autokerkhof. Al snel (binenn 5 minuten) kwam er een taxichauffeur naar me toe met de vraag waar ik heen moest. ik liet hem het adres van mijn hotel zien en dit werd meteen opgemerkt door andere taxichauffers die ietswat boos reageerde naar de chauffer. Een man vertelde me dat het nog niet zijn beurt was en dat de voorste taxi recht had op mijn rupees (hier kwam het op neer). Uiteindelijk toch bij de eerste chauffeur ingestapt zijnde vertelde hij me zijn prijs (veel te veel) en was ik in de veronderstelling dat ik naar mijn hotel gebracht werd. Omdat de adressen vrij complex en lang zijn had mijn navigatie er moeite mee deze te vinden. Vertrouwende op de rustige en aardige man die mij in India verwelkomde was in onderweg naar het centrum van Delhi. Na wat gepraat in gebrekkig engels kwamen we aan bij een touristenbureau. De man vertelde me dat ik hier kon uitstappen en dat iemand anders van het bureau me kwam ophalen. Binnen werd ik verwelkomd door een andere aardige man. Voor dat ik het wist had hij een hele route voor me uitgepland door India en dat dat de beste deal was die ik kon krijgen. Ik merkte al snel mijn vriendelijkheid en beleefdheid me in de situatie had gebracht waar ik niet in wilde zitten. Als een klant in een schoenenwinkel die al een aantal schoenen had gepast en de verkopen voorzichtig moest liet weten dat ik toch geen interesse had in zijn collectie probeerde ik me uit de situatie te manouvreren. Ik zou er over nadenken maar wilde eerst naar mijn hotel. Het hotel waar ik geboekt had was volgens hem in de 'slums' en geen goed idee om naar toe te gaan. Ik zei dat ik zelf wel even zou kijken hoe het was en als het er echt niet goed uit zou zien ik eem van hotelaanbiedingen in overweging zou nemen. Eenmaal weer in de taxi, alweer met de veronderstelling onderweg naar het hotel te zijn, vertelde de taxichauffeur nog eens wat een goede deal de man voor me maakte. De man nam de moeite om even, van het al chaotisch Delhi even een uitstapje naar Old Delhi te maken om mij te laten zien waar mijn hotel, volgens hem, zou liggen. Met de stress in mijn lijf reden we door, wat in mijn ogen, het meest drukke stukje op aarde moest zijn. Voetgangers, fiestsers, brommers, tuk tuks, auto's, een bus en niet te vergeten een paar koeien wurmde zich door de straten onder het oneindig geluid van clax hoorns terwijl er ook nog mensen aan het raam klopte om iets aan me te verkopen. Ik was zacht uitgedrukt mijlenver van mijn comfortzone vandaan. Toen stopte hij bij een druk, smal straatje waar geen autos in mogen om mij vervolgens te vertellen dat mijn hotel daarachter aan de linker kant lag. Daar zat ik dan met de keuze om in te gaan op de hotelaanbiedigen van het toeristenbureau of uit stappen en lopen mijn toch vervolgen. Beide opties waren opties waar ik op zat te wachten maar uiteindelijk koos ik er voor om uit te stappen en de toch te voet te vervolgen. Iedereen zag meteen dat ik een toerist was aan de backpack op mijn rug en de rugzak op mijn buik. Ik werd regelmatig aangesproken om iets te kopen of om in te stappen in een tuk tuk. Na een paar minuten lopen was er geen hotel te vinden en besloot ik in te gaan op een van de tuk tuks. Ik liet het adres zien en de vriendelijke vertelde mij dat ik de verkeerde kant op ging. Voor 50 rupees (nog geen euro) zou hij me brengen. Ik stapte in met de gedachte 'beter dit dan rondlopen'. Onderweg naar het hotel, tenminste wederom met de veronderstelling, stopte de man bij het volgende toeristenbureau. De eigennaar stond buiten te wachten om vers vlees om wat rupees aan te verdienen. Al vrij snel liet ik hem weten dat ik geen interesse had en alleen naar mijn hotel wilde. Ik liet hem het adres zien en ook hij vertelde me dat het gelegen was in de slums en stuurde me terug in de richting waar ik vandaan kwam. Al snel kwam er weer een tuk tuk aan en ik liet hem het adres zien. 'Other way sir' was zijn respons. We stonden nog vlak voor het toeristenbureau en en eigenaar kwam toevallig weer naar buiten. Ik vertelde hem de richting die de tuk tuk rijder me gaf en was benieuwd naar de verklaring die hij had. Na een met de tuk tuk rijder gepraat te hebbe  was hij het er mee eens dat de andere kant de goede kant was. Voor 80 rupee werd ik wel afgezet (letterlijk en waarschijnlijk ook figuurlijk) bij het hotel. Ook deze vertelde van de slecht gelegen locatie van het hotel. Tot mijn verbazing zag ik het hotel verschijnen in de verte. Ik liet de tuk tuk rijder buiten wachten en vertelde hem dat ik wel even zou kijken binnen. Van buiten was het niet erg veelbelovend en ik had al het idee in mijn hoofd dat het het slechtste hotel in heel Delhi zou zijn. Er stknden een nette mannen vrouw achter de receptie die een aangeslagen gast vriendelijk te woord stonden. Ik vroeg of ik even een kijkje kon nemen naar de kamer en het viel, voor een keer, allemal reuze mee. Ik liet de tuk tuk rijder weten dat ik hier bleef en legde mijn spullen op de kamer. Uitgeput van al het gedoe had ik er voor gekozen gewoon lekker de avond uit te zitten op de kamer. Ik bestelde wat toast en een fles water en na een warme douche ben ik lekker op tijd naar bed gegaan om me op te laden voor dag 2.